ESTUDYANTE: para sa kanyang malawak na Ka[MALAY?] an

Para sa karamihan, simple lamang ang konsepto ng pagiging isang mag – aaral – ang matuto, makapagtapos at humarap sa malawak na globalisasyon at kompetisyon sa iba’t – ibang sector ng lipunan. Ngunit sa isang banda, kung inyong susuriin at pagtutuunan ng pansin, may mas interesanteng istorya sa likod ng konseptong ito. Pagmasdan mo lang. Idilat ang mga mata at buksan ang saradong pandinig. Pero saan nga ba nagmumula ang buhay ng isang estudyante? Marahil, sasabihin mo sa akin “ Eh bakit ka pa nagtatanong? Sa eskwelahan syempre”. Ano kaya ang sa tingin mo ang isasagot ko sa sariling tanong? Ang totoo, relatibo ang kasagutan, dahil tulad mo ang bawat isa sa atin estudyante man o naging estudyante ay may kanya – kanyang istoryang pwedeng ibahagi. Mas magandang pagtuunan ang reyalidad. Kung ikaw ang tipo ng nagmamasid at nakikialam, hindi mo na siguro mabibilang sa iyong daliri ang mga butas na gusting baguhin. Kung ikaw naman ang tipo ng mga walang ‘paki’, yun bang ‘wala lang’, pagkakaabalahan mo na lang sigurong kopyahin ang assignment ng kaklase mo, mangodiko sa exam, mag – ingay at magkalat sa eskwelahan. Sa apat na sulok ng institusyong pinapasukan mo, anu – ano nga ba ang bagay na nakapagbahagi sayo upang ika’y maging buo? Anu – ano nga ba ang mga ideyalismong nakapagbigay sa iyo ng malawak na kamalayan? Masasabi mo kaya na ika’y nakatapos ng isang taon sa elementarya o sekundarya nang may natutunan? Ang pagharap sa tunay na mundo ay hindi pagtakas sa mga anino na nakapaloob sa paaralan. Ang mag anino’y hindi nawawala – nagtatago lang. Kung ano man ang desisyon na iyong gagawin sa kasalukuyan, malaki man o mumunti, matatas kong sasabihing ito’y magiging basehan ng IYONG KAHIHINATNAN. Sa apat na taon o ilan mang taon na iginugol mo sa pag – aaral, aminin natin na hindi tayo naging mabuting estudyante. Ngunit subukin nating sabihin na nais mo at nais kong pag ibayuhin at linangin ang aking KAMALAYAN.